ibrahim Çevrük

İlkokul döneminin yaz tatilinde İzmir’e gitmiştik. Uzun bir akraba ziyareti sonrasında deniz, kum ve güneş üçlüsü için kuş adasına doğru yola çıktık. Tabi üçlemede yer alan deniz benim için sadece serinleme ve denize karşı oturmaktan ibaretti. Babamın mesleğinden dolayı sürekli

Okul döneminin vazgeçilmezlerinden birisi de hatıra defterleriydi. Hemen hemen herkesin yazdığı yada yazdırttığı, genellikle “bana kalbin kadar temiz bu sayfaları ayırdığın için teşekkür ederim” cümlelerinin yer aldığı hatıra defterimle olan anımı paylaşacağım. Hatıra defterinin ne olduğunu ve neler yazıldığını öğrendikten

Daha önce araç sahibi olmamış ve ailesinin aracıyla haşir neşir olmamış ömer ve yine aynı durumda olan ben, ömer için internet üzerinden bulduğumuz bir araca bakmaya gittik. Araç sahibinin yanına giderken, “biz şimdi aracın neyine bakacağız, ne soracağız?” sorularına yanıt

Ayrılıklar her zaman zordur. Bu yazımda sizlere bir ayrılık hikayesini anlatacağım. Tabi çok duygusal bir yanı var diyemem. Sadece farklı bir ayrılma yöntemi olduğu için paylaşmak, sevgili okurlarıma yeni fikirler vermeyi amaçladım. Haziran ayının hatırlayamadığım bir gününde kız arkadaşımla buluşmuştum.

Çok fazla detay vermeden anlatmak istediğim bu anım, ortaokul zamanlarında geçmektedir. Sene 2003, yedinci sınıfa gidiyorum. Okul hayatımın belli bir dönemini beni trolleyerek geçiren kızın, sınav notumu nasıl düşürdüğünü anlatacağım. Yedinci sınıftayken dersliğimiz küçük ve sınıf mevcudu da oldukça kalabalıktı.